1960-cı illərin ortalarında Ermənis

1960-cı illərin ortalarında Ermənistan SSR-də növbəti dəfə antiazərbaycanlı hərəkat qızışdı. 1965-ci il aprelin 23-də "erməni genosidi"nin 50 illiyi, Andronikin isə 100 illiyi Ermənistanda geniş qeyd edildi və bu da bu torpaqlarda yaşayan azərbaycanlıların daha da sıxışdırılmasına yeni, güclü təkan verdi. DQMV-də erməni millətçiliyi açıq surətdə dərin kök salırdı. Vilayətin azərbaycanlılar yaşayan məntəqələrinə kömək etmək məqsədilə 1967-ci ildə ayrılan vəsaitin Bakıda DQMV-nin rayonları üzrə konkret tələblər üzrə bölünüb təsdiq olunması cəhdinə erməni lobbisi ciddi müqavimət göstərdi. Həmin il Stepanakertdə bir neçə azərbaycanlı qətlə yetirildi.

Cənubi Qafqazın iki dövləti arasındakı münaqişə 1988-ci ildə, Ermənistanın Azərbaycana ərazi iddiaları şəklində başlayıb. Azərbaycan 20% ərazisi – keçmiş Dağlıq Qarabağ Muxtar Vilayəti və ona yaxın 7 inzibati rayon Ermənistan Silahlı Qüvvələrinin işğalı altındadır. 1994-cü ilin mayında tərəflər arasında atəşkəs imzalanıb və Rusiya, Fransa və ABŞ kimi dövlətlərin həmsədrlik etdiyi ATƏT-in Minsk qrupunun vasitəçiliyi altında başlanılan sülh danışıqları hələ də uğursuz şəkildə davam edir. İşğal altında olan Azərbaycan ərazilərinin qeyd-şərtsiz boşaldılması haqda BMT Təhlükəsizlik Şurası tərəfindən qəbul edilmiş dörd qətnamə Ermənistan tərəfindən icra edilməmiş olaraq qalır. Müharibə illərində Azərbaycana böyük maddi və mənəvi zərər dəymiş, çoxu günahsız dinc sakin olan 30 min azərbaycanlı ermənilər tərəfindən qətl edilmiş, bir milyona yaxın insan qaçqın və məcburi köçkünə çevrilmişdir. İşğal edilmiş ərazilərdə 600 məktəb, 65 peşə məktəbi və 700 səhiyyə obyekti Ermənistan silahlı qüvvələri tərəfindən dağıdılıb.

Результаты (русский) 1:

В середине 1960-х годов против движения в очередной раз обострилась в Армянской ССР. 23 апреля 1965 года «геноцида армян» в 50 - й и 100-летие Армении Андраник широко отмечался в угнетении азербайджанцев , проживающих в этом новом, дали сильный толчок. Нагорный Карабах, армянский национализм глубоко укоренились открыто сломаться. Азербайджано-заселены районы провинции средств , выделенных в 1967 году для того , чтобы помочь регионам Нагорного Карабаха, армянского лобби в попытке конкретных требований к утверждению раскола серьезно сопротивлялся. В том же году, несколько азербайджанцев были убиты в Степанакерте. Конфликт между двумя южно - кавказскими странами в 1988 году, будет формировать территориальные претензии Армении к Азербайджану. 20% территории Азербайджана - бывший Нагорно-Карабахской автономной области и прилегающих к нему 7 районов находятся под оккупацией Армении. Соглашение о прекращении огня было подписано в мае 1994 года между сторонами, и Россия, Франция и Соединенные Штаты под руководством сопредседателей Минской группы ОБСЕ не смогла продолжить начались мирные переговоры. Безусловное освобождение оккупированных азербайджанских территорий, четыре резолюции , принятые Советом Безопасности ООН не была проведена остатками. Азербайджан во время войны вызвал огромный материальный и моральный ущерб, но и многие мирные жители были убиты 30 тысяч азербайджанцев, армян, один миллион человек стали беженцами и внутренне перемещенных лиц. Оккупированные территории, 600 школ, 65 профессионально - технических училищ и 700 медицинских учреждений были разрушены армянскими вооруженными силами.